Ebu Bâsir, Ebu Abdullah (Câfer Sâdık Aleyhisselam)'ın şöyle dediğini rivayet eder:
"Sınırı olmayan bir şey yoktur."
Dedim ki: "Sana feda olayım! Tevekkülün sınırı nedir?"
Dedi ki: "Yakîndir" (Hiçbir şekilde içinde kuşku barındırmayan bilgi demektir).
Dedim ki: "Peki, yakînin sınırı nedir?"
Dedi ki: "Allah dururken başka hiçbir şeyden korkmamandır."
Abdullah b. Sinan, Ebu Abdullah (Câfer Sâdık Aleyhisselam)'ın şöyle dediğini rivayet eder:
"Müslüman kişinin yakînî bir imana sahip olmasının göstergesi, Allah'ın kendisine vermediği şeyden dolayı insanları kınamamasıdır.
Çünkü rızkı, hırsla isteyenin ihtirası çoğaltmadığı gibi, istemeyenin istememesi de engellemez.
Sizden biriniz ölümden kaçtığı gibi rızkından kaçsa dahi ölümün kendisini bulması gibi rızkı da gelir kendisin bulur."
Sonra dedi ki: "Şüphesiz Allah adaletiyle, ruh ve rahatı yakîn ve rızaya, keder ve üzüntüye de şüphe ve hoşnutsuzluğa vermiştir."
Hişam b. Sâlim'in şöyle dediği rivayet edilir: Ebu Abdullah (Câfer Sâdık Aleyhisselam)'ın şöyle dediğini işittim:
"Yakîn üzere yapılan sürekli amel, Allah katında yakînden yoksun çok amelden daha üstündür."
Zurare der ki: Ebu Abdullah (Câfer Sâdık Aleyhisselam) Emirü'l-mü'minin (Ali b. Ebu Tâlib Aleyhisselam)'ın minberden şöyle dediğini rivayet eder:
"Sizden hiçbiriniz, başına gelecek olan bir şeyin mutlaka geleceğini ve başına gelmeyecek olanın da asla gelmeyeceğini bilmedikçe imanın tadına varamaz."
Zeyd eş-Şahham, Ebu Abdullah (Câfer Sâdık Aleyhisselam)'dan şöyle rivayet eder:
"Emirü'l-mü'minin (Ali b. Ebu Tâlib Aleyhisselam) yatık vaziyette duran bir duvarın dibinde oturmuş insanlara bir konuda hüküm veriyordu.
Bazıları dediler ki: "Bu duvarın dibinde oturma, burası tehlikeli bir yerdir."
Emirü'l-mü'minin dedi ki: "İnsanı eceli korur." Ayağa kalktığında duvar yıkıldı.
Sonra devamla şöyle dedi: "Emirü'l-mü'minin bu vb. davranışları her zaman yapardı, işte bu yakîndir."
Kaza ve kadere rıza
es-Sekunî Ebu Abdullah (Câfer Sâdık Aleyhisselam)'dan şöyle rivayet eder: "Emirü'l-mü'minin (Ali b. Ebu Tâlib Aleyhisselam) buyurdu ki:
İmanın dört şartı vardır: Kazaya rıza göstermek, Allah'a tevekkül etmek, işi Allah'a havale etmek ve Allah'ın emrine teslim olmak."
Necaşioğullarından bazı yaşlılar Ebu Abdullah (Câfer Sâdık Aleyhisselam)'ın şöyle dediğini rivayet ederler:
"Allah'a itaatin başı sabır ve istediği veya istemediği şeyleri verdiği için O'na rıza göstermektir. Kul, sevdiği veya sevmediği şeyleri kendisine verdiği zaman Allah'a rıza gösterirse, sevdiği veya sevmediği şeylerden mutlaka hayır görür."
Leys el-Muradî Ebu Abdullah (Câfer Sâdık Aleyhisselam)'ın şöyle dediğini rivayet eder:
"İnsanlar içinde Allah'ı en iyi bilen kimse, Allah Azze ve Celle'nin kazasına (hükmüne) en çok rıza gösteren kimsedir."
Amr b. Nuheyk Beyya el-Herevî, Ebu Abdullah (Câfer Sâdık Aleyhisselam)'ın şöyle dediğini rivayet eder:
"Allah Azze ve Celle buyurur ki: Mü'min kuluma her işte hayırdan başka bir şey yöneltmem. O halde, hükmüme rıza göstersin, imtihanlarıma karşı sabır göstersin, nimetlerime şükretsin ki; -Ey Muhammed!- Onu katımdaki sıddıklar/doğrular arasına yazayım."
Davud b. Ferkad, rivayet eder: Ebu Abdullah (Câfer Sâdık Aleyhisselam) şöyle buyurdu:
"Allah Azze ve Celle, Musa b. İmran (Aleyhisselam)'a vahyettikleri arasında şu ifade yer alır:
"Ey İmran oğlu Musa! Yarattıklarım içinde mü'min kulumdan daha çok sevdiğim kimse yoktur. Onu kendisi için hayırlı olan bir şeyle sınadığım, kendisi için hayırlı olan şeyle ona esenlik verdiğim, kendisi için hayırlıdır diye kötü şeyleri ondan uzaklaştırdığım zaman -ki Ben kulum için daha sâlih olan şeyleri herkesten daha iyi bilirim- Benim sınama amacıyla verdiğim belaya sabretsin, nimetlerime karşılık şükretsin ve kazama (hükmüme) rıza göstersin. Benim rızama göre amel edip emirlerime itaat ettiği zaman onu katımdaki sâdıklardan yazarım."
İbn-i Ebu Ya'fur, Ebu Abdullah (Câfer Sâdık Aleyhisselam)'ın şöyle dediğini rivayet eder:
"Allah Azze ve Celle'nin, kendisine yalnızca hayırlı olanla hüküm verdiği hayırlarla ödüllendirilen, yerin doğusuna ve batısına hükmettiğinde kendisine hayır verilen Müslüman kimseye şaşarım."
Ali b. Esbat, bunu söyleyen birinden Ebu Abdullah (Câfer Sâdık Aleyhisselam)'ın şöyle dediğini rivayet eder:
"Hasan b. Ali (Aleyhisselam) Abdullah b. Câfer'le karşılaştı ve dedi ki: Payından hoşnut olmayan, Allah'ın hâkim olduğu durumunu küçümseyen mü'min nasıl mü'min olur? Güvence veririm ki; kalbinde rızadan başka bir şey bulunmayan kişiye, Allah'a dua ettiğinde mutlaka icabet edilir."
İbn-i Sinan, bunu söyleyen birinin şöyle dediğini rivayet eder: Ebu Abdullah (Câfer Sâdık Aleyhisselam)'a sordum: "Mü'minin, mü'min olduğu nasıl anlaşılır?"
Dedi ki: "Allah'a teslim olmasından ve başına gelen üzücü ya da sevindirici olaylara rıza göstermesinden anlaşılır."
Abdullah b. Ebu Ya'fur, Ebu Abdullah (Câfer Sâdık Aleyhisselam)'ın şöyle dediğini rivayet eder:
"Hiçbir zaman Resulûllah (sallallahu aleyhi ve alihi)'nin geçmişte olan bir şey için: "Keşke başka türlü olsaydı" dediği vâki olmamıştır." (Prof. Dr. Haydar Baş İmam Cafer eserinden)
