Bir gün Peygamber (s.a.a), Emirü'l-Mü'minin Ali (a.s)'a şöyle buyurdu: "Ya Ali! Seni müjdelememi istiyor musun?"
Hz. Ali (a.s), "Evet, anam ve babam Sana feda olsun! Sen her zaman, her şeyin müjde vericisi idin" dedi.
Hz. Peygamber (s.a.a): "Cebrail yanıma geldi ve ilginç bir şeyi Bana bildirdi."
Hz. Ali (a.s): "İlginç şey ne idi?"
Hz. Peygamber (s.a.a): "Cebrail haber verdi ki, dostlarımızdan her kim ailemle birlikte Bana salavat gönderirse, göklerin kapıları onun yüzüne açılır ve melekler ona yetmiş salavat gönderirler; günahkar olursa, ağacın yaprakları döküldüğü gibi günahları dökülür ve Allah-u Teâla ona şöyle buyurur: 'Lebbeyke ya abdî ve sa'deyke/Ey kulum! Sözünü dinlemeye hazırım ve ne mutlu sana!'
Daha sonra meleklere şöyle buyurur: Ey meleklerim! Siz ona yetmiş salavat gönderdiniz ama Ben ona yedi yüz salavat gönderiyorum." (Bihar, c.94, s.56).
Ca'fer-i Tayyar savaşta şehit düştüğünde, haberi Medine'ye ulaştı. Peygamber (s.a.a) Ca'fer'in evine giderek onun eşine (Umeys kızı Esma'ya) şöyle buyurdu: "Ca'fer'in çocuklarını yanıma getir."
Çocuklar gelince Resûlullah (s.a.a) çocukları bağrına basarak ağladı.
Ca'fer'in oğlu Abdullah şöyle diyor:
Çok iyi hatırlıyorum ki, o gün Peygamber (s.a.a) annemin yanına geldi. Annem şöyle dedi: "Ya Resûlallah! Cafer şahadete mi erişti?" Peygamber (s.a.a) cevabında, "Evet!" diye buyurdu ve babamın şehit olduğunu anneme bildirdi. O anda merhamet ve şefkat eliyle benim ve kardeşimin başını okşayarak ağlıyor ve babam hakkında dua ediyordu. Daha sonra anneme, "Ey Esma! Sana müjde vereyim mi?" diye buyurdu. Annem, "Evet, annem ve babam Sana feda olsun" dedi. Peygamber (s.a.a) şöyle buyurdular: "Yüce Allah, Ca'fer'in kesilmiş kollarına karşılık ona, cennette uçması için iki kanat verdi." (Bihar, c.82, s.92).
