Hakkari'de doğdu, 9 kardeşinin en büyüğüydü.
Babası köy korucusuydu.
Terörün en çirkin yüzünü görerek büyüdüğü için hayali asker olmaktı.
Oldu da…
Hem de çakı gibi bir teğmen oldu.
9 kardeşini Ankara'ya yanına aldı. O teğmen maaşıyla kardeşlerine kol kanat gerdi.
Nişanlandı, görev sırasında bir şey olur diye kardeş gibi gördüğü iki silah arkadaşına nişanlısının telefon numarasını verdi.
Ama o iki arkadaşı ondan önce şehit düştüler.
Devre arkadaşlarının şehit olduğunu haber alınca, geride 9 kardeşim var diye düşünmedi ve onların şehit olduğu yere atanmak istedi ve gönüllü olarak gitti.
Meğer hem göreve hem de şahadete gidiyormuş.
İlk görevinde şahadet şerbetini içti.
Ankara Keçiören'deki evinde yaşayan kardeşlerine bu haberi vermek için giden komutanları eve giremediler.
Saatlerce evin yakınında beklediler.
Sonra 9 kardeşini anneniz sizi özlemiş diyerek, askeri uçakla alıp Hakkari'ye götürdüler.
Ağabeylerinin şehit olduğunu al bayrağa sarılı tabutunun yanında öğrendiler bu 9 kardeş.
Şubat 2016'da Diyarbakır'ın Sur ilçesinde terör örgütü PKK'ya yönelik operasyonda şehit düşen Teğmen Abdulselam Özatak'ın satırlara sığmayacak hikâyesinin özeti bu.
Geçmişimiz olduğu gibi yakın tarihimizde böyle kahraman şehitlerle dolu.
Yurt içinde ve yurt dışında Türkiye'nin güvenliği için canını hiçe sayarak terörle mücadele eden Teğmen Abdulselam Özatak gibi binlerce Mehmetçik ölürse şehit, yaralanırsa gazi oluyor.
Analarının ak sütü kadar hak ettikleri şehitlik ve gazilik unvanları aslında onların vatan için ortaya koydukları fedakârlığa kıyasla çok anlamı yok. Ancak yine de minnettarlığımızın ifadesi oluyor ve geride bıraktıklarının sahipsiz olmadığını, devletin onlara kol kanat gerdiğinin nişanesi oluyor.
Onlar asker Mehmetçik, bunlar doktor Mehmetçik
Ayağında postalları karın, çamurun içerisinde, bin bir zorlukla teröristte göz açtırmayan kahraman Teğmen Özatak gibi asker Mehmetçiklerimizin yanında bugün olduğu gibi görünmez düşmanla, koronavirüs terörüyle aylardır imkânsızlıklar içerisinde ve hastalanmayı göze alarak mücadele eden sağlık Mehmetçiklerimizi her gün alkışlıyoruz. Maaşlarında düzenlemeler yapıyoruz. Bunlar şüphesiz gereklidir, yapılmalıdır.
Maaşlarda düzenleme ve bir dakikalık alkış elbette onlara moral veriyor, ancak yaptıkları fedakârlık karşısında yeterli mi?
Bence değil.
O yüzden bir teklifim var.
Sağlık Mehmetçiklerimize bu koronavirüs hastalığına yakalanıp kurtulurlarsa gazilik, hak vaki olur ve vefat ederlerse de şehitlik payesi verilmesini teklif ediyorum.
Sağlık Bakanı Fahrettin Koca'nın son açıklamalarına göre bazılarının koronavirüs kaptığını açıkladığı sağlık çalışanlarımız bu payeleri bence çoktan hak ettiler.
Orhan Dede
