Abdullah b. Abbas (r.a) diyor ki:
Cemel savaşına giderken Basra yakınlarındaki Zikar bölgesinde Hz. Ali'nin (a.s) yanına vardım. Hz. Ali oturmuş yırtık ayakkabısını dikiyordu. Bana, "Bu ayakkabımın değeri ne kadardır?" diye buyurdu. "Hiç değeri yok" dedim.
O zaman da Hz. Ali (a.s) şöyle buyurdu: "Allah'a yemin olsun ki bu ayakkabı bana sizlere hükümet etmekten daha sevimlidir. Sadece bir hakkı ikame edeyim veya bir bâtılı yok edeyim diye sizlere hükümet etmeyi kabul ettim." (Nehc'ul-Belağa, 33. hutbe; Şerh-i Nehc'ul-Belağa-i İbn-i Ebi'l-Hadid, 2/185).
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Eskiden ilahi bir kardeşim vardı. Gözünde dünyanın küçüklüğü, onu benim gözümde büyütmüştü." (Nehc'ul-Belağa, 289. Hikmet).
İmam Hasan (a.s) şöyle buyurmuştur: "Ey İnsanlar! Bilin ki gözümde insanların en büyüğü olan bir kardeşim vardı. Onu benim gözümde büyüten en önemli şey, dünyanın gözündeki küçüklüğüydü." (el-Bihar, 69/294/24).
bak. el- Eh, 54. Bölüm
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Her kimin nefsi yüce olursa dünya gözünde küçülür." (Gurer'ul-Hikem, 9130).
Zerar b. Zemret'uş Şeybani, Şam'a gidip Muaviye'nin yanına vardığında Muaviye kendisine Emir'ül-Mü'minin Ali'yi sordu. O şöyle dedi: "Şahadet ederim ki onun, gece karanlık bastığında mihrabında eliyle sakalını tutup, yılan sokmuş birisi gibi kıvranarak ve hüzünlü birisi gibi ağlayarak şöyle dediğini gördüm: Ey dünya! Uzaklaş benden.
Kendini bana mı sunuyorsun, yoksa beni mi arzuluyorsun? Beni aldattığın gün olmasın! Heyhat! Sen, benden başkasını aldat; benim sana ihtiyacım yok. Seni üç kez boşadım; artık dönmeye imkan yok. Ömrün kısadır, değerin azdır, arzun hakirdir. Ah! Azığın azlığından, yolun uzunluğundan, seferin uzaklığından, varılacak yerin (kabir, berzah ve kıyametin) zorluk ve azametinden!" (Tenbih'ul-Havatir, 1/79; Nehc'ul-Belağa, 77. hikmet, Şerh-i Nehc'ul-Belağa-i İbn-i Ebi'l-Hadid, 18/224, el-Bihar, 73/128/132).
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Dünyayı yüzünün üstüne çarpan, ona gerektiği kadar değer veren ve olması gerektiği gibi bakan benim." (Nehc'ul-Belağa, 128. Hutbe).
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Ey dünya! Benden uzaklaş! Yularını boynuna attım (dilediğin yere git), pençenden kurtuldum, tuzaklarından sıyrıldım. Sürçme yerlerinden uzak kaldım. Heyhat! Senin sürçme yerlerine ayak basan kayarak düşer. Dalgalarına düşen boğulur ama senin tuzaklarından uzaklaşan başarıya ermiştir.
Senden kurtulup da selamete eren kimsenin geçimi dar olsa ne çıkar! Onun yanında dünyanın, zevale ermesi yakın bir gün gibidir. Benden uzak ol! Vallahi ben sana zelil edesin diye boyun eğmem. Beni istediğin yere çekesin diye irademi sana teslim etmem." (a.g.e., 45. Mektup). (Muhammed Muhammedî Reyşehrî, Mizanu'l-Hikmet).
OKAN EGESEL
