OKAN EGESEL
İmam Bâkır (a.s) şöyle buyurmuştur: "Allah, gece namazıyla sabahlayan kimseyi sever." (Bihar, 76/60/12).
İmam Sâdık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Aziz ve Celil olan Allah, 'Mal ve evlat dünya hayatının süsüdür' buyurmuştur. Kulun gecenin sonunda kıldığı sekiz rekât namaz ise ahiretin süsüdür." (Bihar, 83/126/75).
İmam Sâdık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Gece ibadet için kalkmayı terk etme! Şüphesiz kaybeden kimse, gece ibadet için kalkmayı terk eden kimsedir." (Mean'il Ahbar, 342/1).
İmam Sâdık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Ben Kur'an okuyan, geceyarıları uykudan kalkan ama sabah olup namaza kalkıncaya kadar (gece namazı için) kalkmayan kimseden nefret ederim." (Bihar, 83/127/79).
Resûlullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "Erkek geceyarısı eşini uykudan uyandırır ve her ikisi abdest alıp namaz kılarlarsa Allah'ı çok zikreden kimselerden sayılırlar." (Nur'us Sakaleyn, 4/279/120).
İmam Sâdık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Aziz ve Celil olan Allah, 'Mal ve evlat dünya hayatının süsüdür' buyurmuştur. Kulun gecenin sonunda kıldığı sekiz rekât namaz ise ahiretin süsüdür." (Bihar, 83/126/75).
Resûlullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "Allah'ın rahmeti geceyarısı kalkan; namaz kılan, eşini namaz için uyandıran uyanmadığında yüzüne su serpen erkeğin üzerine olsun. Allah'ın rahmeti geceyarısı uykudan uyanan, namaz kılan, eşini namaz için uyandıran ve uyanmadığında yüzüne su serpen kadının üzerine olsun." (Sünen-i Ebi Davud, 1450).
İmam Bâkır (a.s) ve İmam Sâdık (a.s), "Şüphesiz geceyarısı kalkmak..." ayeti hakkında şöyle buyurmuştur: "Maksat gecenin son anlarında kalkmaktır." (Nur'us-Sakaleyn, 5/449/19).
İmam Sâdık (a.s) hakeza, "… ve okumak daha elverişlidir" ayetinin tefsirinde şöyle buyurmuştur: "Ayetten maksat insanın sadece Allah için –başkası için değil- yatağından kalkması, Aziz ve Celil olan Allah'ın huzurunda namaz kılmasıdır." (Bihar, 87/148/22).
İmam Rıza (a.s), "Onu geceleri uzun uzun tesbih et" ayetindeki teshibten maksat sorulduğunda şöyle buyurmuştur: "Tesbihten maksat gece namazıdır." (Nur'us Sakaleyn, 5/486/63).
İmam Kâzım (a.s) vitir namazının son rekatından başını kaldırınca şöyle diyordu: "Burada iyilikleri Senin kendisine verdiğin bir nimet olarak gören ve onlara şükretmekten aciz olan günahı büyük ve avucunda himaye ve rahmetinden başka hiçbir şey olmayan kimse durmuştur. Zira Sen mürsel peygamberine indirdiğin kitapta, 'Gecenin az bir bölümünde uyuyor seher vakitleri mağfiret diliyorlardı' buyurdun. Uykum uzun çekti, sabahlamam devam etmedi. Şimdi seher vaktidir ve ben günahlarım için, zararı, ölümü, hayatı, haşrı ve neşri kendi elinde olmayan kimse gibi Senden bağışlanma diliyorum." İmam (a.s) bu cümleleri buyurduktan sonra secdeye kapanıyordu. (el-Kafi, 3/325/16; el-Hayr, 1175. Bölüm; el-İstiğfar, 3084. Bölüm). (Muhammed Muhammedî Reyşehrî, Mizanu'l-Hikmet).
