Resûlullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "Öldürücü bir fakirlik veya bel kırıcı bir borç olmadıkça insanlardan bir şey istemek helal değildir." (Bihar, 96/156/29).
İmam Hasan (a.s) şöyle buyurmuştur: "İnsanlardan bir şey dilemek sadece şu üç hususta caizdir: Feci şekilde dökülen kan parası (diyet), dayanılmaz bir borç ve öldürücü fakirlik." (a.g.e., s. 152/16).
İmam Askeri (a.s) şöyle buyurmuştur: "Tahammül edebildiğin kadar insanlardan bir şey dileme, zira her günün yeni bir rızkı vardır. Bil ki insanlardan bir şey dilemekte ısrarcı olmak insanın azametini giderir ve insan için birçok sıkıntılar vücuda getirir. O halde sabret ki Allah senin yüzüne rahatça girebileceğin bir kapı açsın. Zira hüzünlü ve dertli insana ihsan/iyilik ve kaçıp ürken insana güvenlik ne de yakındır! Nice değişiklikler ve dönüşümler Allah'ın bir tür edeplendirmesidir. Nasiplerin dereceleri varır. O halde olgunlaşmamış meyveleri toplama hususunda acele davranma. Böylece onu zamanı geldiğinde toplarsın. Bil ki seni idare eden kimse, hangi zamanın, senin haline daha uygun olduğunu şüphesiz daha iyi bilir. O halde tüm işlerinde onun seçimine itimad et ki halin düzelsin." (Bihar, 78/378/4).
Resûlullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "Her kim çoğaltmak için insanlardan az veya çok bir şey isterse avucuna ateşten bir kor almış olur. Az istesin çok istesin fark etmez." (a.g.e., 96/156/29).
İmam Zeyn'ul-Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: "İhtiyacı olmadığı halde insanlardan bir şey dileyen kimsenin sonunda gerçekten de insanlardan bir şey dileyecek duruma düşeceğine dair Rabbimi kefil tutarım." (a.g.e. s. 158/37).
İmam Sâdık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Kul, hiç bir ihtiyacı olmaksızın insanlardan bir şey isterse, Allah onu o şeye gerçekten muhtaç kılmadıkça ve kendisine ateşi farz kılmadıkça asla ölmez." (Sevab'ul-A'mal, 325/1).
İmam Sâdık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Allah kıyamet günü şu üç kişiye rahmetiyle nazar etmez: (...) İhtiyacı olmadığı halde insanlardan bir şey dileyen kimse." (Tefsir-ul Ayyaşi, 1/178/67).
Resûlullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "İhtiyacı olmaksızın insanlardan bir şey dileyen kimse, eline ateşten bir kor almış gibidir." (Kenz'ul-Ummal, 16693
