İmam Sâdık (a.s), Allah Resûlü'nün (s.a.a) Ensar'dan bir gruba hiç kimseden bir şey istememe şartıyla cenneti garantilediğini beyan ettikten sonra şöyle buyurmuştur: "İşte bu yüzden onlardan birisi bineğine bindiğinde kırbacı düşecek olursa birinden bir şey istemeyi hoş görmediğinden dolayı bineğinden iner ve bizzat kendisi alırdı. Birinin ayakkabı bağı yırtılacak olsa birinden ayakkabı bağı istemeyi bile hoş görmezdi." (Bihar, 96/157/34).
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur:
Adamın biri Allah Resûlü'ne (s.a.a) şöyle dedi: "Ey Allah Resûlü! Bana kendisiyle cennet arasına hiçbir şeyin engel olmadığı bir amel öğret." Peygamber (s.a.a) şöyle buyurdu: "Öfkelenme ve insanlardan hiçbir şey isteme." (Emali et-Tusi, 508/1110).
Resûlullah (s.a.a), bir gün ashabına şöyle buyurmuştur: "İnsanlardan bir şey dilememek üzere bana biat ediniz." O günden sonra birinin elinden sopası düşse bineğinden iniyor, bizzat alıyor ve hiç kimseye, "Onu bana ver" demiyordu. (Bihar, 96/158/37, bak. Vesail'uş-Şia, 6/306, 32. Bölüm).
Resûlullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "Kim bana insanlardan bir şey istemeyeceğine dair söz verir ki ben de kendisine cenneti söz vereyim." Sevban, "Ben söz veriyorum" dedi. O günden sonra Sevban artık insanlardan hiçbir şey istemedi." (Kenz'ul-Ummal, 17142).
Resûlullah (s.a.a), Ebu Zer'e cenneti birtakım şartlarla kendisine garantilediği bir esnada şöyle buyurmuştur: "Elbette insanlardan bir şey dilememen şartıyla. Hatta eğer kırbacın yere düşecek olursa, kendin in ve onu al." (Kenz'ul-Ummal, 16730).
İmam Sâdık (a.s), bazı durumlarını şikayette bulunan Mufazzal b. Kays'a şöyle buyurmuştur:
"(Cariyesine hitap ederek) Ey cariye! O para kesesini getir." (Daha sonra şöyle buyurdu:) "Bu Ebu Cafer'in (Mensur Devaniki'nin) bana hediye olarak verdiği dört yüz dinardır. Bunu al ve hayatına genişlik kazandır."
Mufazzal dedi ki: "Fedan olayım! Allah'a and olsun ki maksadım bu değildi. Ben sadece Allah'a benim için dua etmeni istiyordum."
Bunun üzerine İmam şöyle buyurdu: "Bunu da yapacağım ama sorunlarını sakın insanlara söyleme. Zira onlar nezdinde küçük düşersin."
Lokman oğluna şöyle buyurmuştur: "Oğulcağızım! Ben acı olan sarı sabır bitkisini tattım ve ağaçların kabuğunu yedim. Ama fakirlikten daha acı bir şey bulamadım. Lakin bir gün belaya düçar kalırsan bunu sakın insanlara söyleme. Zira sana aşağılık gözüyle bakarlar ve sana hiçbir fayda da vermezler." (Vesail'uş Şia, 6/311, 34. Bölüm). (Muhammed Muhammedî Reyşehrî, Mizanu'l-Hikmet).
OKAN EGESEL
